تاریخچه مهندسی برق

به نام خدا

تاریخچه مهندسی برق

بنجامین فرانکلین در سال 1752میلادی (1130 شمسی) اولین شخصی بود که سعی کرد از الکتریسیته ابرها با پرواز یک کایت در طول یک شب طوفانی، استفاده کند. در سال 1780م (1158ش)، لوییجی گالوانی هنگامی که دید پای یک قورباغه مرده زمانی که به یک دسته مسی و نقره ای اتصال پیدا کرد، پیچ خورد شگفت زده شد. او دلیل واقعی آن را متوجه نشد و فکر کرد که الکتریسیته خود از پای قورباغه آمده است و از آن به عنوان برق حیوان نام برد. پس از پیشرفت های صورت گرفته در سال 1800 م (1178ش) توسط الساندرو ولتا در زمینه سلول ولتائیک به عنوان شیوه ای ساده برای تولید الکتریسیته از طریق یک واکنش شیمیایی، یک انقلاب واقعی در این زمینه رخ داد و تاریخ مهندسی برق به طور کلی از این زمان تغییر کرد

نیازی به گفتن این مطلب نیست که اکثر تئوری ها، آنچه که این حوزه از مهندسی بر آن بنا شده است، همگی در ارتباط با الکترومغناطیس هستند. قانون الکترومغناطیس توسط مایکل فارادی در سال 1831م (1209ش) به وجود آمد. این قانون با عنوان قانون القای الکترومغناطیس فارادی مشهور است. نسبت میان جریان و ولتاژ در یک رسانا قبلاً توسط جورج اهم در سال 1827م (1205ش) به اثبات رسیده بود. این، قانون اهم است. بر اساس این دو نظریه توسعه فناوری الکتریکی آغاز شد. در این راه با القای الکترومغناطیس، مایکل فارادی ساده ترین نمونه از یک ماشین چرخشی الکتریکی را طراحی کرد. در سال 1873م (1251ش)، جیمز کلرک مکسول مشهورترین مقاله خود در مورد مغناطیس و الکتریسیته را منتشر کرد.

ورنر ون زیمنس، مؤسس شرکت چند ملیتی آلمانی الکترونیکی و مهندسی زیمنس، دستاوردهای بزرگی در روزهای ابتدایی تاریخ مهندسی الکتریکی به دست آورد. او یک مخترع و توسعه دهنده بزرگ بود. عامل تأثیر گذار دیگر در مهندسی برق سر توماس ادیسون بود. ما همه او را به عنوان مخترع لامپ الکتریکی در سال 1879م (1257ش) می شناسیم. این اختراع یک انقلاب بود. همچنین وی سازنده نخستین شبکه برق رسانی در جهان نیز می باشد.

 

اگرچه پیشرفت ها و کارهای تحقیقاتی زیادی تا قبل از سال 1882م (1260ش) انجام گرفت، مطالعه در مورد الکتریسیته به عنوان حوزه ای از مهندسی شناخته نشده بود. در آن سال رشته مهندسی برق به عنوان شاخه ای مستقل از مهندسی توسط دانشگاه آلمانی TU Darmstadt معرفی شد. این آغاز تحصیل در مهندسی برق به عنوان یک رشته حرفه ای بود. در همان سال ادیسون نخستین کسب و کار برق رسانی جهان با ولتاژ 110 ولت مستقیم (DC) را راه اندازی نمود. در آغاز، مجموعاً 59 خانه در منهتن به شبکه او متصل شدند.

 

هر چند جریان متناوب (AC) در اروپا در سال 1850م (1228ش) توسط ویلیام دوشن توسعه یافته بود، اما هنوز به صورت تجاری توزیع نشده بود. جورج وستینگهاوس، مهندس و کارآفرین آمریکایی، سرانجام جلو آمده و توسعه شبکه برق AC را پشتیبانی مالی کرد. در پایان قرن نوزدهم، انتقال برق AC و توزیع آن فراگیر شده و سیستم توزیع DC شروع به مسلط شدن کرد.

پس از توسعه شبکه توزیع، برق به دست مصرف کنندگان رسید. پس از آن، جهت راه اندازی دیگر تجهیزاتی که با برق کار می کردند، مورد استفاده قرار گرفت. مهندسی برق همچنین در توسعه چنین صنایع و تجهیزات خانگی برای مصرف کننده نهایی نقش به سزایی دارد. بسیاری از دانشمندان و مهندسان وقت خود را صرف اختراع و توسعه چنین تجهیزاتی کردند. پنجره جدیدی در تاریخ مهندسی برق پدید آمد.

 

در سال 1895م (1273ش) نیکولا تسلا سیگنال فرکانس رادیویی را در فاصله ای به طول هشتاد کیلومتر انتقال داد و فرستنده های رادیویی را توسعه داد.

در سال 1897م (1275ش) لامپ پرتوی کاتدی توسط کارل فردیناند براون اختراع و توسعه فناوری تلویزیون آغاز شد.

در سال 1902م (1280ش) ویلیس کریر ماشین های تهویه هوا را توسعه داد.

 در سال 1941م (1319ش) کنراد زوس نخستین شکل از رایانه های الکترومکانیکی قابل برنامه ریزی را معرفی کرد.

در سال 1943م (1321ش) تامی فلاورز نخستین نمونه اولیه از رایانه های دیجیتالی قابل برنامه ریزی را تولید کرد.

در سال 1946م (1324ش) پرسی اسپنسر اجاق مایکروفر را اختراع کرد.

 

هر روز توسعه و اختراعات جدیدی در مهندسی برق و فناوری رخ می دهد. بحث های به مراتب بیشتری وجود دارد ولی سعی کردم تنها یک دید کلی از موضوع به شما بدهم. امیدوارم که مورد استفاده شما قرار گرفته باشد.

 منبع: